Isabella is van nature erg nieuwsgierig en vreselijk eigenwijs, ook wilt zoveel mogelijk van de wereld zien en meemaken. Meestal wilt ze ook zichzelf bewijzen bij van alles waar dat mogelijk bij zou zijn. Voor vreemdelingen kan ze nogal nonchalant en ongeïnteresseerd overkomen. Ze wilt niemand meer verliezen en probeert zich daarom aan niemand te binden zodat dat niet meer kan gebeuren. Vaak komt ze daarom nogal bot over voor degene die haar ware aard niet kennen en maakt daardoor niet snel vrienden. Echter kan het wel voorkomen dat je door haar masker heen dringt en haar ware gezicht zal zien en ze je zal vertrouwen omdat ze er niet van houdt eenzaam te zijn.
Isabella houdt ervan om van de voordelen die het vampier-zijn met zich meebrengt te profiteren. Ze vindt het geweldig om supersnel door de bossen te rennen en haar prooi te besluipen om er vervolgens een tijdje mee te 'spelen'. Aan mensen en weerwolven hecht deze vampier totaal geen waarde en ziet ze meer als prooi of ongedierte.
~ Uiterlijk ~
Lengte: 1.68 m. Haarkleur: Donkerbuin/zwart. Oogkleur: Goudbruin. Huidskleur: Licht/bleek.
Isabella heeft een slag in haar donkere haar en een lok die half voor haar linkeroog hangt. Haar haren reiken tot aan haar middel en ze is erg slank. Ook heeft ze lange benen.
~ Geschiedenis ~
Ik gilde luid. Zo hard dat mijn longen ervan brandden. Het gif dat door mijn aderen stroomden was als een hel. Het voelde alsof ik langzaam stierf, steeds meer naarmate er meer gif in me terecht kwam. Ik kon niet meer nadenken. Ik kon helemaal niets meer... Mijn adem stokte in mijn keel en met wijd open gesperde ogen staarde ik naar het achterhoofd van het wezen dat mij in zijn greep hield. Hij. De jongen waarop ik verliefd was geworden. De jongen die geen jongen bleek te zijn. Ik staarde naar de zwarte krullen die elegant op zijn schouders rusten en kon enkel aan de pijn die door mijn lichaam gierde denken. Het was vreselijk... Ik sloot mijn ogen, wachtend op de dood.
De pijn stopte na een tijdje. Hoelang ik hier was geweest wist ik niet, waar ik was wist ik ook niet meer. Nieuwsgierig opende ik mijn ogen. Was ik dood? Een tijd lang zag ik enkel duisternis. Als ik nog leefde klopte mijn hard nu als een gek wat niet het geval was. Ik wás dood. Toen ik dit besefte beet ik op mijn lip kneep mijn ogen tot twee spleetjes en balde mijn handen als vuisten. `Nick..?´ fluisterde ik verward in het duister. Achter mij hoorde ik een gesmoord geluid. Een geluid dat ik leek te herkennen. In een ruk draaide ik me om. Mijn ogen verraadde mijn verdriet, verwarring en woede. Nick met zijn zwarte krullen stond met zijn rug naar mij toegedraaid. Ik ving enkel een glimp van zijn in woede vertrokken gezicht waarna hij zich met een onmenselijke snelheid naar me toedraaide en mij in mijn ogen keek. Ik zag dat hij kwaad was. Boos op zichzelf. `Nick...´ fluisterde ik nogmaals zijn naam. Nu vergevend. Hij draaide zijn hoofd weg. Een steek ging door me heen waarna ik besefte dat ik niet dood was. Ik was een vampier... De hints die hij me de afgelopen tijd had gegeven drongen tot me door. Hij wilde steeds alleen met me zijn, bang dat hij me in het openbaar zou bijten en zijn identiteit niet meer geheim zou zijn. Maar ergens wist ik dat hij egoïstisch genoeg was om mij voor zichzelf te willen. Zodat hij niet alleen hoefde te zijn en dat hij een medevampier had. Ik kon niet boos op hem zijn maar toen ik mij bedacht dat hij een boek had gegeven dat over een onmogelijke liefde tussen een mens en een vampier ging trok ik mijn mond open. Ik wás de mens, hij de vampier. `Hoe kon je..?!´ Mijn stem was vervormd door woede en hij staarde me enkel aan en spreidde zijn gespierde armen naar me toe. Zijn zachte woordjes die hij naar me toe fluisterde hoorde ik niet. Ik draaide me om, proberend niet aan mijn grote liefde te denken en rende weg. Sneller en soepeler dan ik ooit had gekund maar de zon hield me tegen. Het brandde op mijn huid en ik sprintte naar het donkere bos een paar honderd meter verder om weg te rennen. Van alles. Van Nick, mijn familie, iedereen. Zelfs voor mijzelf.
Nick was voor zover ik wist niet achter me aangekomen en inmiddels was het al pikkedonker. Rond middernacht. Ik rende nog steeds en de drang naar bloed werd sterker maar ik moest verder. Voordat ik het zelf doorhad was ik in mijn nieuwe thuis aangekomen en had ik mijn eerste vampierenmaal buit gemaakt, en een slaapplek gevonden. Maar ik mistte alles en dan ook echt alles van Nick. Maar ik moest verder met mijn leven, met of zonder mijn grote liefde en dit was daar de juiste plek voor...
Character profile Leeftijd: Mens: 20 Vampier:150 Man/Vrouw: Vrouw Weerwolf/(Half)Vampier: Vampier
Onderwerp: Re: When Isabella became a vampire... zo dec 05, 2010 9:23 pm
Godver, shit, fuck! Ik wou ook iets doen met maskers en oppervlakkig. Nouja ik doe het al, maar moest het nog schrijven. Mag ik het PLEASE ook op m'n profiel zetten?
Character profile Leeftijd: Mens: 20 Vampier:150 Man/Vrouw: Vrouw Weerwolf/(Half)Vampier: Vampier
Onderwerp: Re: When Isabella became a vampire... zo dec 05, 2010 9:37 pm
Oef thanx thanx thanx!
Waarom vraag je geen gave aan. Ik ga mezelf er ook een geven. (Alles wat leeft emoties doen voelen, opvoorwaarde dat ze die emotie al eens hebben meegemaakt. Snap)
Onderwerp: Re: When Isabella became a vampire... zo dec 05, 2010 10:36 pm
Hm... Dat is wel een leuk idee! =D
Ik had in het begin er volgens mij iets over gelezen, maar was het echt totaal weer vergeten. x] Maar moet je dat bij de Admin aanvragen, of in een speciaal topic of zoiets...?
Emera
Aantal berichten : 19 Registratiedatum : 14-11-10 Woonplaats : Op die blauwige planeet
Character profile Leeftijd: 17 Man/Vrouw: Vrouw Weerwolf/(Half)Vampier: Weerwolf
Onderwerp: Re: When Isabella became a vampire... ma dec 06, 2010 6:11 pm
Wilkommen! Ehhh, orgineel vraagje bedenken... Isabella hoe lang heb je die zweetsok nou al aan?!
Onderwerp: Re: When Isabella became a vampire... do dec 09, 2010 6:31 pm
Jah, ik weet het... Maar ik heb de laatste tijd veel huiswerk opgekregen en kom dus alleen online om snel ff een klein berichtje - zoals dit - te sturen. :$
Misschien lukt het me vanavond nog om een goede post te plaatsen, maar anders wordt het hoogstwaarschijnlijk zaterdag omdat morgen mijn zusje een feest geeft